ماساژ سوئدی چیست؟
ماساژ سوئدی یا ماساژ کلاسیک سبکی پرطرفدار از سیستم‌های ماساژ مدرن غربی است که شکلگیری و گسترش ابتدایی آن به قرن هجدهم و نوزدهم میلادی بازمی‌گردد. ابداع این سیستم به دو شخصیت اروپایی نسبت داده میشود؛ پِر هنریک لینگ (Per Henrik Ling) (به گویش انگلیسی: پیتر هنری لینگ) و یوهان گئورگ مدزگر (Johann Georg Mezger) (به گویش انگلیسی: جان جورج مزجر).
پر هنریک لینگ سوئدی (1776-1839)، مربی ورزشی و از پیشگامان آموزش علوم تربیت بدنی و تکنیک‌های آمادگی جسمانی بود. او در سال 1813 مؤسسه سلطنتی مرکزی ژیمناستیک را در شهر استکهلم بنیان نهاد که امروزه با عنوان دانشکده علوم ورزش و سلامت سوئد سوئد شناخته میشود و می‌توان آن را اولین مؤسسه دانشگاهی جهان در حوزه علوم ورزشی دانست. لینگ با مطالعه و بکارگیری علوم آناتومی، فیزیولوژی و آسیب‌شناسی، مجموعه‌ای چندجانبه از تمرینات جسمانی را تحت عنوان ژیمناستیک سوئدی با رویکردهای جداگانه تربیتی، نظامی، درمانی و نمایشی ابداع نمود و گسترش داد. اهتمام او به استفاده از تکنیک‌های ورزشی و تمرینات بدنی در جهت بهبود و درمان بیماری‌ها و اصلاح اختلالات جسمی با عنوان Medical Gymnastics موجب شد تا بسیاری از صاحب‌نظران، متد درمانی لینگ را منشأ پیدایش ماساژ سوئدی و هسته اولیه تکنیک‌های فیزیوتراپی دانسته و وی را پدر ماساژ مدرن غربی و همچنین پدر علم فیزیوتراپی عنوان نمایند.
با این حال برخی از پژوهشگران بر این باور اند که لینگ هیچگاه سامانه‌ای منسجم از تکنیک‌های ماساژ ارائه نداد بلکه این پزشکی هلندی به نام یوهان گئورگ مزگر (1838-1909) بود که بعدها با الهام از آموزه‌ها و میراث لینگ مجموعه‌ای منظم، مدون و دسته‌بندی شده از تکنیک‌های ماساژ معرفی نمود که امروزه در برخی کشورها (از جمله کشورهای انگلیسی-زبان، هلندی-زبان و مجارستان) به اعتبار انتساب آن به سیستم ورزشی و درمانی ژیمناستیک سوئدی با عنوان ماساژ سوئدی شناخته شده و در بسیاری از دیگر کشورها از جمله در خود کشور سوئد به اعتبار نقش و جایگاه این سیستم به عنوان مرجع و استاندارد آموزشی ماساژ تحت عنوان ماساژ کلاسیک از آن یاد میشود. در واقع مزگر بود که تکنیک‌های ماساژ سوئدی را به صورت جداگانه نامگذاری و آن‌ها را در پنج گروه دسته‌بندی و برای هریک و هر دسته از آن‌ها خواص و تاثیرات فیزیولوژیک و درمانی معینی معرفی نمود. اصطلاحات فرانسوی (همچون افلوراژ، پتریساژ، تاپوتامان، فریکسیون، ویبراسیون) که تا به امروز برای این تکنیک‌ها به کار می‌روند میراث یوهان گئورگ مزگر است. در نتیجه بسیاری از صاحب‌نظران به پاس تدوین و معرفی این سیستم منسجم ماساژ و استفاده گسترده درمانی از آن مزگر را پیشگام و بنیانگذار ماساژ سوئدی و فیزیوتراپی عنوان می‌نمایند.
ماساژ سوئدی عمدتا با کف دست و انگشتان اعمال شده و در آن به ندرت از ساعد و آرنج استفاده میشود و تکنیک‌های استاندارد آن، غالبا در وضعیت استراحت عضله انجام شده و تمرینات کششی را شامل نمی‌شود. این سیستم ماساژ قابلیت استفاده در رویکردهای گوناگون ماساژ از جمله ریلکسی، ورزشی و درمانی را داراست. ماساژ Deep Tissue (بافت عمقی) را می‌توان رویکرد درمانی ماساژ سوئدی دانست.
از مهمترین اثرات ماساژ سوئدی که طی مطالعات و تحقیقات گسترده علمی به اثبات رسیده است می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:
افزایش گردش خون و بهبود عملکرد قلب و عروق
افزایش دامنه حرکتی اندام‌ها
رفع چسبندگی‌های سطحی و عمقی، رفع التهاب تاندون و لیگامان و آزادسازی بافت نرم
رفع فشار، تنش، گره، گرفتگی، کوفتگی و خستگی عضلانی و نقاط ماشه‌ای
بهبود جریان و تخلیه لنف و رفع ورم لنفاوی
دفع سموم و کمک به تخلیه مواد زائد متابولیک، اسیدلاکتیک و آب میان‌بافتی
ریکاوری و کمک به ترمیم، بازسازی و بهبود آسیب‌های سیستم اسکلتی-عضلانی و بافت نرم
کاهش استرس روحی و آرامبخشی ذهنی
آرامبخشی جسمی و کمک به ترشح هورمون ملاتونین و بهبود کیفیت خواب
