از بین سبک‌های مختلف ماساژ کدوم سبک رُ انتخاب کنم؟ ماساژ ریلکسی بگیرم بهتره یا مثلا ماساژ سوئدی؟
یه اشتباه رایج اینه که رویکردهای ماساژ جزو سبک‌های ماساژ به شمار آورده میشه. وقتی از ماساژ ریلکسی صحبت میکنیم، ریلکسیشن در واقع رویکرد و هدف ماساژه نه یه سبک ماساژ. سه رویکرد عمده و اصلی داریم در ماساژ: رویکـرد ریلکســی، رویکــرد ورزشـی و رویکـرد درمـانـی. اما چندین سبک مختلف داریم: سوئدی، تایلندی، شیاتسو، توی‌نا، آیورودا، لومی‌لومی، و...
رابطه بین سبک‌های ماساژ و رویکردهای ماساژ چیه؟ برای هر رویکردی چه سبکی مناسبه؟
هر سبکی ممکنه چند تا رویکرد رُ پوشش بده. برعکسش هم هست یعنی برای هر رویکردی میشه از سبک‌های مختلف استفاده کرد. برای رویکرد ریلکسی میشه مثلا از سبک‌های سوئدی، تایلندی، لومی‌لومی و... استفاده کرد و همینطور به عنوان مثال از سبک سوئدی میشه هم برای رویکرد ریلکسی استفاده کرد، هم برای رویکرد ورزشی، هم رویکرد درمانی. هر سبک ماساژ مثل یه جعبه ابزاره؛ یه پکیج از تکنیک‌های ماساژ و این بستگی به دانش، مهارت و هدف ماساژیست داره که از این مجموعه ابزار چطور استفاده کنه.
اصلا تفاوت سبک‌های ماساژ در چیه؟ چرا اینهمه سبک‌های مختلف وجود داره؟ منشأ پیدایش این سبک‌ها کجاست؟
اگه بخوام از مقایسه تفاوت‌های ظاهری سبک‌ها فراتر برم و ریشه‌ای‌تر به این سوال جواب بدم باید اینطور بگم که تفاوت سبک‌های ماساژ در واقع ریشه در تفاوت مکاتب طبی داره که از هر سبکی پشتیبانی میکنه. ماساژ یه پدیده نوظهور نیست و قدمت هزاران ساله داره. در طول تاریخ بشر در سرزمین‌های مختلف و در بین اقوام و تمدن‌های گوناگون به روش‌های مختلف به پدیده ماساژ پرداخته شده و بر اساس آموزه‌های طبی و درمانی که در هر زمان و مکانی رواج داشته مجموعه‌های متفاوتی از تکنیک‌های ماساژ شکل گرفته و ریشه تفاوت سبک‌ها در واقع همینه. مثلا مبنای تفکر طبی در شرق آسیا و طب قدیم چین، خطوط و نقاط انرژی و اختلال در مسیر جریان انرژی در نواحی مختلف بدنه و در نتیجه سبک‌های ماساژی که بر مبنای این مکتب طبی شکل گرفته به نحوی تکنیک‌هاش رُ تعریف و طراحی میکنه که تمرکزش روی این مسیرهای انرژی باشه. یا مثلا در طب مزاجی بقراطی ـ که طب سنتی ایرانی هم برگرفته از آموزه‌های این مکتب طبی بوده ـ مزاج‌های چهارگانه‌ای برای بدن در نظر گرفته میشه و در نتیجه سبک ماساژی که بر مبنای این نظام فکری باشه هم طوری تکنیک‌هاش رُ طراحی میکنه که نهایتا بتونه مزاج بدن رُ به تعادل برسونه. اما از طرف دیگه تکنیک‌های سبک ماساژ سوئدی که بر مبنای علم روز آناتومی و فیزیولوژی و آسیب‌شناسی شکل گرفته بر اساس این دانش‌های نوین طراحی و ارائه میشه. پس در واقع این مبناهای فکری متفاوت هستن که سبک‌های متفاوت ماساژ رُ در طول زمان به وجود آوردن.
چطور باید سبک مناسب با وضعیت جسمی خودم رُ پیدا کنم؟
فقط تفاوت سبک‌ها تعیین کننده نیست و به نظرم خیلی هم نباید در بند سبک خاصی بود. همونطور که باید اصلاح سر و صورت‌تون رُ به دست چند آرایشگر متفاوت بسپارید یا غذای چندین رستوران مختلف رُ امتحان کنید تا بتونید بهترین‌شون رُ انتخاب کنید، اگه قصد دارید به طور منظم ماساژ بگیرید هم باید دست چند نفر ماساژیست مختلف و چند سبک متفــاوت رُ امتحــان کنیـد تــا بتونیـــد تصمیـم بگیـریـــد. منِ ماساژیست اگه چند نوبت شما رُ ماساژ داده باشم و بدن شما رُ شناخته باشم میتونم ماساژ ویژه و منحصر به فرد شما رُ متناسب با وضعیت جسمی خودتون طراحی کنم. یعنی میتونم از چند سبک مختلف مناسب‌ترین تکنیک‌ها رُ دستچین کنم، این تکنیک‌ها رُ با هم تلفیق کنم و با عمق مناسبی که با بدن شما سازگاری بیشتری داره براتون اجراش کنم.
ماساژ ورزشی چه تفاوتی با ماساژ ریلکسی داره؟
تکنیک‌های ماساژ ورزشی به سه دسته قبل از رویداد ورزشی، حین رویداد و بعد از رویداد تقسیم میشه و این رویداد ورزشی ممکنه تمرین یا مسابقه باشه و در هرکدوم از این حالت‌ها تکنیک‌های متفاوتی با هدف افزایش آمادگی، افزایش توان و بهبود عملکرد ورزشکار و نهایتا ریکاوری و کمک به بازسازی بافت‌ها به کار گرفته میشه. به طور کلی هم تکنیک‌ها، هم ریتم اجرای تکنیک‌ها و هم مدت‌زمان کلی یک جلسه ماساژ ورزشی با ماساژ ریلکسی متفاوته.
ماساژ درمانی چه تفاوتی با رویکردهای دیگه داره؟
بعضی از همکاران ما ممکنه واژه درمان رُ در معنای گسترده‌تری به کار ببرن. به این شکل که اگه تا حدودی از تکنیک‌های ریلکسی سطحی فاصله بگیرن و با هدف رفع گرفتگی‌ها و مشکلات جزئی، کمی عمقی‌تر روی بدن مراجع کار کنن، به این نوع از ماساژ هم بعضا ممکنه ماساژ درمانی گفته بشه. اما در حالت دقیق‌تر اصطلاح درمان و ماساژ درمانی در مواجهه با بیماری‌ها و اختلالات سیستم اسکلتی و عضلانی و بافت نرم (عضلات، تاندون‌ها، لیگامان‌ها، فاشیا و...) تعریف میشه. و وقتی که صحبت از ماساژ درمانی به این معنای دقیقش در میان باشه یه نکته خیلی مهم رُ باید در نظر گرفت و اون اینکه تشخیص بیماری و اختلال و بعد هم تجویز متد درمانی ـ که حالا ممکنه ماساژ یا هر متد درمانی دیگه‌ای باشه ـ اصولا کار ماساژیست نیست بلکه بر عهده درمانگر متخصص این حوزه‌ست یعنی پزشک یا فیزیوتراپیست. پس برای تشخیص بیماری و تجویز روش درمان باید به متخصص مراجعه کرد. اما در مرحله اجرای متد درمانی نهایتا اگر متخصص به عنوان متد اصلی یا مکمل درمان توصیه به ماساژ داشت باز هم ممکنه که خود اون متخصص انجام ماساژ درمانی رُ به عهده بگیره یا اینکه این کار رُ بسپاره به ماساژدرمانگر آموزش‌دیده‌ای که تحت‌نظرش فعالیت میکنه. در نهایت حرفم اینه که ماساژ درمانی به معنای خاص و دقیقش چیزی نیست که در هر محیطی، در هر سالن ماساژی مثل استخر و اسپا و امثال اینها انجام بشه؛ اصول و پروتکل‌های خودش رُ داره، نیاز به اشراف و نظارت متخصص داره و باید در محیط درمانی انجام بشه.
ماساژور و ماسور چه تفاوتی با هم دارن؟
ماساژور در واقع به ابزار و تجهیزات کمکی ماساژ اطلاق میشه؛ ابزارهای مکانیکی یا الکتریکی که هم نمونه‌های خانگی داره هم نمونه‌های باشگاهی و سالنی و درمانی و... و ممکنه توسط خود شخص ماساژگیرنده هم برای خودش به کار گرفته بشه. این اصطلاح ماساژور به اشتباه برای اشخاصی که خدمات ماساژ ارائه میدن هم به کار میره که باید به مرور زمان با جا افتادن فرهنگ خدمات ماساژ اصلاح بشه. اما برای شخصی که خدمات ماساژ ارائه میده اصطلاحات دیگه‌ای هست: ماسور (مذکر) و ماسیس (مؤنث) دو واژه فرانسوی هستن به همین معنا. البته در فرهنگ بعضی از کشورها واژه ماسیس بار معنایی منفی داره و استفاده از این اصطلاح خیلی توصیه نمیشه. در سطح بالاتر برای شخص آموزش‌دیده و دوره‌دیده که در مراکز معتبر آموزش‌های ماساژ رُ گذرونده باشه، اصطلاح ماساژیست بکار میره که چون حالت مذکر و مؤنث هم نداره مـا ترجیح میدیم بجای واژه‌های ماسور یا ماسیس از این اصطلاح استفاده کنیم. یــه اصطلاح ماسـاژتراپیست یا ماساژدرمانگر هـم داریم کــه بــه ماساژیستی‌گفته میشه‌که آموزش‌های تخصصی مرتبط با ماساژ درمانـی رُ گذرونده باشه و‌تحت نظر‌متخصصین این حوزه در زمینـه ماسـاژ درمانـی فعالیت میکنه.
